Sarışın Kızlar Memleketinde Bir Grup Kara Türk..

Ara verdim yine yazmaya. Aslında bitmeyi bekleyen işlerim var elimde ama zamanım yok. Bitenler de oldu bu arada ama fotoğraflamayı unutup teslim etmişim sahiplerine :(( Bari 2 hafta evvel gittiğim Finlandiya-Helsinki fotolarını paylaşayım dedim bu arada.

Eşim iş dolayısıyla leylekleri aratmayacak kadar çok geziyor bu ara. Sabah gelip akşam geri gidiyor . Arada bir kaç saat yüzünü görürsek ne ala. Finlandiya olunca bu sefer ben de yapıştım paçasına. Zaten sağdan soldan her önüne gelen koca tek başına yollanmaz oralara diye takılıyodu bana. Eh aslında çok da haksız sayılmazlarmış dedim gidince. Kocadan değil de bizimkisi, sarı sarı 180lik kızlar her yerde :)) Biz bir grup kara Türk bi değişik hissettik oralarda :) Hatta bir Finli adam Ankaralı olduğumu öğrenince bana Türkçe olarak " belli, kara kara" dedi. "Yok artık" dedik hep birlikte...

Bu arada Türkler olarak oralara da el atmışız maşallah. Ta kutupta sokakta yürürken arkadaşınıza sorduğunuz bir Tükçe soruyu yanınızdan geçen bir Türk cevaplayabiliyor. Ya da pazarda otururken, bir Türk gelip gazetenizi isteyebiliyor :)) Yani vesselam, yazın güneşin batmadığı, sarı sarı kızların, bolca Türkün bulunduğu, dili kulağa Türkçe gibi gelen, lokuma "lokum" , kahveye "kahvi", sebze haline "hal" diyen, tüm nüfusu Ankara kadar bir garip memleket Finlandiya. Tavsiye edilir...

Neyse çok uzattım.Bir kaç resim ekledim oralardan sizler için.Umarım beğenirsiniz...

Bunlar da Estonya'dan. 1,5 saat Helsinki'ye. O taraflara gidecekseniz kesinlikle görün derim ben. Tüm şehir Unesco Dünya Kültür Mirası Listesinde.

dünyanın en eski eczanesi (hala da çalışıyor)

Yüzlerce resim var aslında ama blogu, gezi bloguna çevirmeyim dedim :)) Bir sonraki postta inşallah artık bir tepsi ve bir bebek odası duvar süsü okuyacaksınız....

Klasik Eskitme Nasıl Yapılır?

Bu aralar elimdeki objeleri bitirmeye zamanım olmadığından bloga yeni bir şeyler koyamıyorum. Hazır işim yokken bari tekniklerin anlatımından devam edeyim dedim.


Ben bu işe ilk giriştiğim dönemlerde çatlatma, peçete ve eskitme modası vardı. Şimdilerdeki gibi kabartma ve mum o kadar da tutulmuyor, belki de bilinmiyordu. İşte o zamanlarda yaptığımız eskitmelerin en klasiği en bilineni de bu resimdeki tür eskitmeydi.



Gelelim yapılışına...

Öncelikle obje zımparalanır. Ki bu benim en sevmediğim iştir :) Aceleciliğimden ben hep atlarım. Daha sonra açık renk bir boya ile obje boyanır. Kuruyunca hafifçe tekrar zımparalnıp tekrar boyanır. Bu arada aynı tondan daha koyu bir renk boyanın içine bir miktar "glaze" yani eskitme verniği konur. Bu, boyanın objeye hemen yapışmamasını, yani hemen kurumamasını sağlayacaktır. Böylece istediğimiz işlemi yapmaya bize zaman kalacaktır.

Islatılmış ve suyu sıkılmış bir doğal süngere alınan glaze'li boya (doğal sünger, bulaşık süngerine göre daha gözenekli), objenin bir yanından diğer yanına doğru sürüp çekilir. Aynı yönlü olmak üzere işlem bir kez de karşı taraftan yapılır. Yani soldan sağa yaptıysanız, ikincisi sağdan sola olacak.

İstenirse objenin üzerine, kenarları hafifçe yakılmış siyah-beyaz ya da sepya fotokopi çekilmiş bir resim yapıştırılır. (Bu aşamada resim yapıştırıyorsanız sağlamlık açısından, üzerinden bir kez daha tutkalla geçmeyi unutmayın.)

Son olarak kuruyunca obje ister su bazlı ister sprey ama mat bir vernikle verniklenir.

Not: Eğer "antiquing" denen türden boyanız varsa bütün bu işlemler yerine onu sürüp kurumadan çekerek de aynı sonucu elde edersiniz. Ama ben onu hiç kullanmadım.